با انجام پیلینگ در واقع، ما پوست رو به سمت تولید سلولهای تازه هل میدیم و این یعنی صافتر، روشن و جوونتر شدن پوست.
گفتنیه که نوع انجام پیلینگ پوست تفاوتی توی هدف نهایی ایجاد نمیکنه و انواع روشهای پیلینگ با وجود تفاوت توی نحوهی عمل، همه منتهی به یک نتیجهی واحد که همون زیبا سازی پوسته میشن.
پیلینگ شیمیایی پوست یکی از این روشهاست که به وسیلهی انواع محلول تو درجه و دوز متفاوت با لایههای خارجی و مردهی پوست سر و کار داره.
این نوع پیلینگ از لحاظ سختی بیمار به سه نوع سطحی، معمولی، وعمیق تقسیم بندی شده.
همونجور که از اسمشون معلومه بسته به نوع پوست و مشکلات موجود انجام هر روش شدت برخورد متفاوتی رو با پوست ایجاد میکنه.
اما از لحاظ مواد و محلولهای بهکار رفته، پیلینگ شیمیایی پوست به چند روش مختلف تقسیم شده که اصلیترین اونا به شرح زیر هستن:
ماندلیک (Mandelic Peel)
معمولا برای هرکسی که برای اولین بارمیخواد پیلینگ انجام بده این روش رو توصیه میکنن.
به دلیل عدم انجام نفوذ داخل پوست، ماندلیک یکی از حساسترین روشهای پیلینگ شیمیایی بهشمار میاد.
همچنین بهخاطر طبیعت حساس این روش، انجام اون برای ترمیم اکنه روزاسه یا رنگدونههای پوستی تیره تر، توصیه میشه.
پیلینگ جسنر (Jessner Peel)
تو این روش عموما از محلولهای سطح متوسط پیلینگ استفاده میشه.
به این معنی که مواد مورد بحث، به شیوهای کنترل شده رو لایهی بالاییِ غشای میانی پوست تاثیر میذارن.
پیلینگ جسنر نیاز به دستورالعملهای خاص خودش داره و عناصر سنتی این روش ترکیبی از هیدروکسی اسیدهای آلفا و بتا، اسید لاکتیک و اسید سالیسیلیک با پایهی اتانول هستن.
پیلینگ TCA
که نوعی پیلینگ شیمیایی معمولی، چند منظوره و انجام اون بر مبنای استفاده از اسید تریکلرواستیک هست.
این روش برای درمان تغییر رنگ و ساختار پوست کاربرد داره.
پیلینگ گلیکولیک
اسید گلیکولیک حاصل از نیشکر با نفوذ به عمق پوست باعث لایهبرداری سلولهای مردهی پوست میشه.
پیلینگ گلیکولیک همچنین باعث جوانسازی سلولهای قدیمی پوست با هدف سلامتی، رشد دوباره و ظاهر بهتر پوست انجام میشه.